Eerste week!

Sorry dat ik nu past wat post, maar zoals verwacht heb ik het deze twee weken zo druk gehad! Wat heb ik veel gedaan en veel meegemaakt…

Zaterdag op Zondagnacht om 1 uur snachts aangekomen en zondagmiddag in de auto naar Guitar Centre, want ik kan natuurlijk niet zonder gitaar. Ik had met papa al besloten welk model ik zou halen, helaas was die niet meer verkrijgbaar. We hebben hem besteld via internet en komt pas 10 september aan… een maand zonder gitaar… Nog even volhouden!

De week voor school hebben we rustige dagen gehad, dingen geregeld voor school en wat delen van Fort Worth gezien. De Walmart was net zo indrukwekkend als vorig jaar; een enorme supermarkt wat letterlijk alles heeft, en je in verdwaalt kunt raken. Telefoonabonnement geregeld voor in Amerika, registreren voor school en proberen onze roosters te krijgen. Dat laatste was helaas niet gelukt. (Daar vertel ik in mijn volgende blog over!)

Van Kay hadden Maiju en ik tickets gekregen voor Huriccane Harbor, een groot waterpark met meer dan 20 glijbanen! Dus dinsdag werden we s’ochtends vroeg afgezet, en hebben we de hele dag in het water en de zon kunnen spelen. Lekker verbrand dus…

Donderdag naar de bekende stockyards gegaan. Als je aan texas denkt, denk je waarschijnlijk daaraan. Longhorn koeien, winkels vol leren riemen, hoeden en laarzen, echte cowboys, rodeoshows en heerlijke barbecue. Lekker daar geluncht, nog een deel van de stad gezien, en terug naar huis. Kay heeft ons al verschillende restaurants laten zien en proeven. Chipotle (heerlijk mexicaans eten), Brisky’s (heeeeeeeerlijke barbecue (Papa we moeten daar een keer eten)), Hele lekkere koele limonade, en meer. Kay zelf heeft ook een aantal keer heerlijk gekookt, en Maiju en ik hebben een keer als toetje Tompoucen gemaakt. Ze vonden het heerlijk! Vrijdag naar de YMCA gegaan om te sporten; al dat lekkere eten moet er ook weer vanaf. Het enige nadeel van de YMCA is dat als iemand het zegt, ik me moet inhouden om niet het liedje te zingen…

Naast mijn gitaar, kan ik natuurlijk ook niet zonder paarden. Er was een manege tegenover de school, die helaas $50 voor een uurtje les vroeg… zag het niet zitten om daar al mijn geld aan uit te geven, dus keek ik verder rond. Elke keer als we naar huis reden, reden we vlakbij onze straat langs een grote heide met een kudde paarden. Kay vertelde dat het van een ranch was en ik besloot de naam op te zoeken. ‘True North Horses’ was een ranch die paarden fokte en verkocht, en dus geen manege waar je rijlessen kon nemen. Maar het was zo dichtbij huis, ik besloot een gokje te wagen. Via facebook stuurde ik ze een berichtje met wie ik was en waar ik vandaan kwam,dat ik zo van paarden hou en thuis mijn eigen verzorgpaardje had, en natuurlijk hier niet zonder kan. Of ik misschien een keer mag komen kijken, helpen of misschien zelfs lessen! Binnen een halfuur kreeg ik een berichtje terug van een hele enthausiaste vrouw genaamd Amy, die het zo dapper vond dat ik dit vroeg en dat dat liet zien hoe graag ik het wilde. Ze begreep volkomen hoe ik me voelde en ze zelf ook niet zonder paarden kon. Ik moest haar even bellen, en we zouden een afspraak maken wanneer ik een keer langs kon komen. En ja hoor, de volgende dag om 8 uur stond ik voor het hek van de ranch. Ik kreeg een warm welkom van een enorm lieve vrouw, die altijd al een exchange student in huis wilde hebben, en zei dat ik als een soort stage op de ranch mocht komen helpen. Ik vertelde dat het Western rijden in Texas heel anders is als het Engels rijden in Nederland, en ik het waarschijnlijk niet kan. “Geen probleem, we hebben hier 40 paarden en mijn zoon leert het je wel!” De hele dag ben ik op de ranch geweest. Paarden gevoerd, met een golfkarretje de weiden op en de kudde geteld, even dierenarts gespeeld, en natuurlijk door de heide gereden! Wat een heerlijke dag was dat, en ze kon niet wachten tot ik terugkwam! Heb ik toch mooi weer even voor elkaar…

Zondag wilde Kay graag dat Maiju en ik meegingen naar haar kerk. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar het was leuker dan ik dacht! Een enorme zaal waar iedereen gezellig praatten, letterlijk alle leeftijden waren aanwezig. Ze begonnen de dienst met een band die (best wel) leuke liedjes speelden. Niet wat je zou verwachten van een kerk. De rest van de dienst was prima, gewoon wat verhaaltjes over transformeren in een beter persoon en weet ik veel. (Ik ben het alweer vergeten sorry). Daarna boodschappen gedaan bij de Aldi, (Ja blijkbaar hebben ze die!!!!) en klaarmaken voor school… De eerste week school is alweer voorbij, hoe dat ging vertel ik in mijn volgende blog!